30 juni 2017

Fietselfstedentocht 2017

Fietsen van de 235KM fietstocht door Friesland

Deze maand fietste ik de Fietselfstedentocht, een tocht van 235 kilometer door Friesland. Deze tocht voert je door verschillende Friese steden in één van de meest noordelijke provincies van Nederland. De tocht werd voor het eerst georganiseerd in 1912 en is uitgegroeid tot een legendarische tocht vanwege de historie, de uitdaging en de populariteit; zeker een blogpost waard!

Geschiedenis: De Friezen en hun elf steden

Friesland is een bijzondere provincie in Nederland, waar de mensen hun eigen (officieel erkende) taal en cultuur hebben. Onderdeel van deze cultuur is de "elfstedentocht", een 200KM lange schaatstocht, over kanalen, rivieren en meren door de elf Friese steden in de winter. De schaatstocht werd voor het eerst gereden in 1890 tijdens een lange en koude winter. Sindsdien is de elfstedentocht een legendarische tocht geworden waar mensen die de 200KM afstand hebben voltooid als helden worden beschouwd, die de elementen succesvol hebben doorstaan.

Op de een of andere manier, meer dan 100 jaar geleden, besloot een paar Friezen dat je de Elfstedentocht in de zomer op de fiets kon doen in plaats van op schaatsen. Geschiedenis werd geschreven: sindsdien wordt de fietstocht regelmatig georganiseerd. De populariteit groeide tot 12.000 deelnemers in de jaren '70. De organisatie houdt bij wie de tocht heeft voltooid en speciale erkenning wordt gegeven aan mensen die de tocht meerdere keren succesvol hebben afgelegd.

Deelnemen

Ik wilde ook wel wat van dit "elfsteden"-heldendom. Het verkrijgen van een startbewijs is moeilijk: elk jaar zijn er meer mensen die willen fietsen dan er beschikbare tickets zijn. Om je ticket te krijgen, moet je je in november voorinschrijven, waar tickets worden toegewezen via een 'loterijmechanisme'. Hoewel ik pech had in de eerste ronde, kon ik mijn ticket in januari bemachtigen (toen ze niet-opgeëiste tickets opnieuw uitgaven).

Omdat de tocht vroeg in de ochtend begint, moet je er op de een of andere manier op tijd zijn. De gemakkelijkste manier om dit te doen, is om de nacht ervoor ergens in de buurt te slapen. Ik boekte een hotel in Leeuwarden, het "Postplaza Hotel". Andere fietsers kamperen op een van de weinige campings in Bolsward, waar zowel de start als de finish is.

Het grappige van de Elfstedentocht is dat de hele regio ervan op de hoogte is. Zo ook voor het Hotel, er zijn speciale voorzieningen voor je fiets en je kunt een extra vroeg ontbijt regelen. Ze serveren gezond eten, perfect geschikt om die extra energie op te doen die nodig is voor de grote tocht.

Lokale bewoners maken er een speciale dag van, overal zijn er menigten mensen die de deelnemers toejuichen en ondersteunen. Sommigen met muziek, sommigen met gejuich, sommigen met borden, sommigen met dansen, sommigen met speciale verkleedkleren. Het is echt anders dan alle andere fietstochten die ik heb gereden.

Start

Dus daar arriveerde ik aan de start in de vroege ochtend van 5 juni 2017. Het was slechts 20 minuten rijden van het Hotel. Alles was relaxed, cool, en ik voelde me klaar om aan de 235KM lange rit te beginnen. Dat veranderde allemaal toen ik de kofferbak van de auto opende....

... als je naar de foto hierboven kijkt, zul je merken dat er iets essentieels ontbreekt: mijn voorwiel! Ik ben vergeten mijn voorwiel in de auto te leggen toen ik van huis vertrok! Zelden heb ik zo'n onmiddellijke en intense ellende gevoeld...

Ik zou het niet laten gebeuren dat mijn poging om deel te nemen aan de Elfstedentocht zou eindigen voordat het was begonnen, dus ik pakte mijn fiets (alle onderdelen ervan in ieder geval) en liep de stad in. Het duurde niet lang voordat mensen me opmerkten. "Hee, ben je niet iets vergeten?!" vroegen mensen. Toen kwam een vriendelijke lokale oudere man naar me toe en vroeg of ik hulp nodig had. Hij kende een fietsenwinkel die open was (het was nog erg vroeg in de ochtend), we liepen erheen (met een paar binnendoorweggetjes) en ik bedankte hem.

Bij de lokale fietsenwinkel vertelden ze me dat ik niet de enige was, blijkbaar doen meer mensen domme dingen zoals het vergeten van je wiel als je een fietstocht van 235KM gaat maken...

Met een vers en nieuw gemonteerd voorwiel was ik klaar om te gaan (zoals de stickers op het etalageraam passend vermeldden - alsof het zo moest zijn).

De 235KM Uitdaging

Het ding met een lange rit, of gran fondo (zoals de Italianen zeggen), is dat de omstandigheden tijdens de rit kunnen veranderen. Dus op een bepaalde manier weet je nooit helemaal zeker wat je kunt verwachten. Ik heb eerder lange ritten gereden en ik weet hoe ik mijn inspanningen moet doseren om urenlang door te kunnen gaan.

Het was behoorlijk winderig in de ochtend en vroege middag. Het rijden van vele kilometers door het open landschap, bleek de wind een echte uitdaging te zijn. Gelukkig was ik niet de enige deelnemer; met een handige positionering slaagde ik erin om met een paar andere fietsers in een formatie door de wind te rijden. Fietsen in een 'trein', achter andere fietsers, kan het effect van de wind op je echt verminderen. Maar zorg ervoor dat je je deel van de wind neemt, want het is oneerlijk om anderen al het harde werk te laten doen.

Ondersteuning

Veel mensen stonden langs de route. Het was geweldig en het helpt zeker om je door de dag te helpen. Ik had een paar speciale supporters deze dag: mijn vrouw met wat verse broodjes en mijn moeder en haar vriendin.

Finish

Na 8 uur en 41 minuten was ik terug in Bolsward en finishte ik de rit met een gemiddelde snelheid van 27KM/uur (niet slecht gezien de wind!). Het was een van de meest uitdagende ritten die ik heb gedaan, maar het was absoluut alle moeite waard!

Daar lag het een dag later, mijn originele voorwiel - nog steeds in de garage thuis. Volgend jaar neem ik beide wielen mee naar de start. :-)