10 sep. 2024

Ik zie dode mensen

Oude foto's verbeteren in virtual reality

Stel je voor dat je je overleden familieleden ziet - niet alleen op een foto, maar levensecht en in drie dimensies! Je kunt ze bijna aanraken. Het komt anders binnen, dat kan ik je verzekeren. Ik ben nog steeds onder de indruk: ik heb net mijn overleden opa gezien, levensecht en voor het eerst ooit in drie dimensies! Dit is misschien wel de killer feature van Apple Vision Pro, als je de woordspeling door de vingers ziet, luister even verder.

Dankzij een ongelofelijke inspanning van mijn broer heb ik veel oude (analoge) foto's perfect gedigitaliseerd en getagd. De foto die je hierboven ziet is meer dan 40 jaar oud. Het betekent misschien niets voor jou, maar het zijn de herinneringen van onze familie. Misschien heb je zelf ook wel zulke oude foto's. Het is een momentopname in de geschiedenis, het zal nooit meer terugkomen aangezien de meeste personen op de foto niet meer leven. Je zult waarschijnlijk begrijpen waarom iemand oude foto's bewaart - ze laten je een kijkje nemen in herinneringen uit het verleden.

Wat als moderne technologie levensechte representaties van deze herinneringen zou kunnen creëren? In plaats van naar een foto op een klein scherm of canvas te kijken, zou je je familieleden op ware grootte zien - recht voor je. Je zult veel meer details opmerken, zoals hoe een jurk of jas om iemands lichaam is gewikkeld, hoe iemands haar door de wind wordt bewogen, waar iemand naar kijkt. Geef het een paar momenten en je zult het gevoel hebben alsof je bij hen bent.

De foto hierboven is een andere oude foto, je kijkt naar mij op mijn eerste verjaardag - een blij ventje - trotse nieuwe eigenaar van een rode vrachtwagen. Het is een mooie foto in twee dimensies.

Nu komt de magie: Apple Photos kan (elke) foto analyseren om diepte-informatie af te leiden, met behulp van beeldherkenning kan het een derde dimensie toevoegen. Met slechts één simpele tik creëert het een ruimtelijke representatie rekening houdend met personen, objecten en omgeving. Dit is op zich al een handige functie, maar het wordt pure magie wanneer je deze 'ruimtelijke foto's' projecteert met behulp van een driedimensionaal scherm, zoals Apple Vision Pro.

Nu komt het, je leest dit waarschijnlijk op een tweedimensionaal scherm. Beide foto's hierboven lijken je misschien even plat. Mogelijk zelfs klein, vooral als je dit vanaf je smartphone bekijkt. Voor mij, met Vision Pro, IS DAT NIET ZO. Het is groot, levensecht en aanraakbaar. Het raakt je anders, substantieel, en veel dieper. Ik begrijp niet echt hoe, maar mijn hersenen zien het ding dat ik zie niet langer als een afbeelding, het wordt veel meer dan dat.

Willekeurige foto's uit het verleden fungeren nu als portalen naar verschillende werelden en tijdperken. Het werkt op elke foto, er is geen speciale vereiste voor het invoermateriaal. Ongetwijfeld verwacht ik dat moderne cameratechnologie (met stereoscopische lenzen en lidar) ruimtelijke beelden verder zal verrijken. Maar, het belangrijkste is dat het nu werkt, met alles wat je al hebt. Dat is best wel een groot ding, als je het hebt over mensen die er niet meer zijn.

Nog verder in de toekomst, met meer digitaal invoermateriaal (zoals tekst- en spraakopnames), zou men kunnen verwachten dat computermodellen in staat zullen zijn om interactieve representaties te genereren. Ik denk niet dat er een technische reden is waarom een computer niet zou kunnen leren schrijven, praten, klinken, bewegen en eruit zien als elke persoon (gegeven voldoende trainingsmateriaal). Met onze digitale nalatenschap die steeds groter wordt (e-mail, foto's, video's, sociale media), is dit niet zo vergezocht voor toekomstige generaties. Misschien leest holografische Willem ooit zijn achter achter achterkleinkinderen voor, wie weet?

Conclusie

Het is erg moeilijk om in twee dimensies over te brengen wat ik in drie heb ervaren, het enige wat ik je kan aanraden is: probeer het zelf! Gebruik een persoonlijke foto en je zult begrijpen waarom ik je erover wilde vertellen.