10 nov. 2023

Apple Watch als telefoon

Vervang je smartphone door een smartwatch

Stel je een week voor zonder je smartphone, slechts vervangen door de elegante eenvoud van een smartwatch. Deze week deed ik dit, liet mijn smartphone achter en gaf een Apple Watch de leiding. Velen prijzen dit aan als een bevrijdende ontsnapping aan onze aandacht vragende digitale metgezellen, maar maakt het de hype echt waar? Ga met me mee op deze intrigerende reis, waar technologie minimalisme ontmoet, en ontdek of minder echt meer kan zijn.

Apple Watch Ultra met 4G

Voor dit experiment heb ik de Apple Watch Ultra 2 met 4G-connectiviteit gekozen. Dit stelt hem in staat om onafhankelijk van de iPhone te functioneren en zelfstandig te communiceren via zijn eigen antennes.

Vergeleken met veel andere horloges, waaronder klassieke uurwerken zoals de Rolex DateJust 36MM, is de Apple Watch Ultra groot. Toch past dit bij zijn doel, aangezien het grotere formaat ruimte biedt voor een grotere batterij en meer schermruimte. Meer dan welke andere smartwatch dan ook, vind ik dat deze Apple Watch een modern tool watch is, doelgericht gebouwd en volgepakt met technologie.

Speciaal 4G-abonnement: één met je telefoon

Je kunt de exacte details het beste bij je mobiele provider navragen, maar over het algemeen vereisen de 4G-varianten van de Apple Watch een extra abonnement. Voor het Nederlandse Vodafone-netwerk is er "OneNumber", wat een passende naam is voor wat deze dienst in wezen doet: twee apparaten (je smartphone en je smartwatch) tegelijk laten werken met hetzelfde telefoonnummer. Het is zo simpel als het kunnen beantwoorden van elk gesprek vanaf beide apparaten (onafhankelijk).

Zonder telefoon op pad

In de loop der jaren heb ik uitgebreid met smartwatches geëxperimenteerd, maar bij de meeste moest ik binnen Bluetooth-bereik van mijn smartphone blijven; wat betekende dat ik twee apparaten moest meenemen om het te laten werken. Deze keer was ik vooral geïnteresseerd in het fenomeen dat door anderen wordt beschreven als een bevrijdend gevoel dat je krijgt als je je smartphone thuislaat.

Je moet deze klassieke recensie van de eerste Apple Watch met 4G-ondersteuning van Benjamin Clymer van Hodinkee, een gerespecteerde horlogeblog, eens bekijken. In zijn 'week on the wrist' merkt Ben op dat je een heel eind komt met alleen een horloge en een enkele (!) AirPod als everyday carry (EDC).

Online moeten zijn

Voor mij is de smartphone een essentieel apparaat, omdat het mijn primaire toegangspoort is tot de online wereld waar ik het meeste van mijn geld verdien. Voor mijn werk wissel ik tussen periodes van makkelijk en diep werk, waarbij de laatste een niveau van focus vereist dat gemakkelijk wordt verstoord door een verbonden apparaat zoals een moderne smartphone.

Hoewel het wonderen zou doen voor mijn focus, wil ik mijn smartphone niet helemaal uitschakelen. Naast mijn verantwoordelijkheden met cloudinfrastructuur , ben ik vader van twee jonge kinderen en je weet nooit wanneer "de wereld me nodig heeft". Ook al realiseer ik me dat het slechts "een gevoel" is, mezelf volledig loskoppelen geeft me bijna onmiddellijk angst. Eerder probeerde ik een simpele dumbphone te gebruiken die alleen kon bellen of eenvoudige tekstberichten kon verzenden.

Een beperkte dumbphone werkt enigszins, maar schiet tekort zodra je moderne connectiviteit nodig hebt, zoals voor het oplossen van cloudproblemen of bij het maken en verzenden van een foto. Dus in plaats van mijn smartphone uit te schakelen, heb ik veel moeite gedaan om hem zo in te stellen dat hij zeer selectief alleen bepaalde meldingen weergeeft, het is iets dat ik blijf verfijnen. Ik heb het gevoel dat er ruimte is voor verdere verbetering en daarom experimenteer ik graag met verschillende apparaten, zoals reMarkable, om mijn prestaties bij diep werk te verbeteren; met als doel een krachtige balans te vinden tussen connectiviteit en eenzaamheid.

Het experiment en mijn ervaring

Dus, toen ik alles had ingesteld, legde ik mijn smartphone in een tas en ging ik mijn gang met alleen mijn Apple Watch. Tijdens mijn dagelijkse activiteiten heb ik de schermtijd van mijn smartphone tot een absoluut minimum beperkt. Tijdens mijn experiment had ik dagen als vader en enkele werkdagen waarbij ik ook moest reizen. Gewoon een normale mix van "Willem Life".

In en rond het huis vond ik de Apple Watch bijzonder sterk, omdat het echt elke gewoonte die je mogelijk hebt ontwikkeld om (automatisch) je telefoon op te pakken om te kijken of er iets "nieuws" is, tenietdoet. Je weet wel, de gewoonte om hem te controleren omwille van het controleren. Wanneer je hem niet meer binnen handbereik kunt krijgen, zul je merken hoe diepgeworteld deze "reflex" is geworden. Zonder dat ik in de digitale wereld sprong, voelde ik me veel meer in het "hier en nu". Dat maakt een verschil!

Af en toe kwam er een melding binnen die onmiddellijke actie vereiste. Ik had bijvoorbeeld één falende webservice die een uptime alarm activeerde. Deze storingen zijn zeldzaam, maar ik vond het erg prettig dat ik zonder vertraging op de hoogte werd gebracht van dit probleem. Nadat ik de melding had ontvangen, liep ik naar mijn iPad en begon ik het probleem aan te pakken, op een zeer weloverwogen manier. Dit is een ander effect van de Apple Watch als primair apparaat: je zult je andere apparaten met een grotere vastberadenheid gebruiken - je gaat iets specifieks doen in plaats van alleen maar rond te kijken. Ik vind dit ook geweldig.

Tijdens het werk biedt de Apple Watch me niet zoveel extra's, het is gewoon een ander scherm als ik al omringd ben door andere schermen. Ik denk dat het fijn is als het je waarschuwt voor een aankomende agendagebeurtenis of een taak op je to-dolijst, maar voor mij verandert het niet zo veel aan de manier waarop ik werk. Als ik werk, ben ik al goed verbonden vanwege de aard van mijn werk . Maar natuurlijk kan de impact van de Apple Watch op jouw werk anders zijn. Misschien vind je dit gekke experiment dat ik eerder deed leuk: programmeren op Apple Watch .

Met twee nieuwsgierige kinderen word ik vaak gebombardeerd met "de vragen des levens", waarvan ik er veel kan beantwoorden, maar sommige vereisen het opzoeken van wat trivia. Ik bedacht me dat dit is waar Siri op de Apple Watch echt schittert. In plaats van je telefoon te pakken om iets op te zoeken, kun je Siri gewoon een vraag stellen. De truc is hier om te weten hoe je Siri moet vragen (of aansturen) om de juiste resultaten te krijgen. Toen mijn zoon me vroeg naar de grootste vulkaan in het zonnestelsel, wist ik dat die op Mars was, maar mijn kennis ontbeerde sappige details. "Hé Siri, zoek op wikipedia naar de vulkaan op Mars" levert je binnen enkele seconden resultaten op, waardoor je een reis door het wonderland van zoekmachine-advertenties bespaart. Krachtig spul, als je eenmaal een paar van deze aanwijzingen hebt onthouden.

Creativiteit ontstaat wanneer ik in een gefocuste gemoedstoestand ben, vaak wanneer ik alleen word gelaten met mijn gedachten. Ik weet nooit precies wanneer en waar nieuwe ideeën me te binnen schieten. Soms ga ik zitten en gebruik ik mijn reMarkable papiertablet om mijn gedachten te cultiveren en vast te leggen. Maar er zijn momenten dat ik het niet bij me heb, zoals wanneer ik ga wandelen op het platteland . Ik ontdekte dat de spraakrecorder een geweldige en wrijvingsloze, natuurlijke manier is om mijn gedachten vast te leggen. De Apple Watch filtert geweldig alle (omgevings)geluid uit de opnames. Ik vond het terugluisteren naar deze opnames een zeer rijke manier om te reflecteren en te journalen, omdat er zoveel detail in de toon van de stem zit, naast de daadwerkelijke woorden.

Gebroken perfectie

Als het werkt, ervoer ik magie, maar ik merkte dat de ervaring af en toe wegviel. De Watch vereist zijn eigen beheer, naast je smartphone. Het kan veel van de instellingen van de iPhone spiegelen, maar niet volledig.

Ik was verrast en werd irritant onderbroken toen het op mijn pols begon te trillen en me waarschuwde voor blootstelling aan hard omgevingsgeluid - terwijl ik op mijn racefiets door een sterke tegenwind reed. Of, wanneer het je eraan herinnert om op te staan... terwijl je in een auto rijdt. Of, je "tips" geeft over hoe je het horloge moet gebruiken - wanneer je gewoon wilt dat het uit de weg gaat. Of talloze verzoeken, per individuele app, om goedkeuring voor het gebruik van locatievoorzieningen. Super irritant en overbodig, vooral als je apps al bepaalde toestemmingen op je telefoon hebt gegeven (zoals wie wil niet het gebruik van de GPS in de Maps-app toestaan?)

Maar een fundamenteler probleem dat ik ervoer, is dat de Apple Watch geen continue ervaring is. Je moet hem van je pols halen als de batterij leeg is. In tegenstelling tot een smartphone die je kunt blijven gebruiken tijdens het opladen, verbreekt de Apple Watch de verbinding en stopt met functioneren tijdens het opladen. Hij meldt je geen inkomende oproepen of (belangrijke) meldingen. Omdat de Apple Watch regelmatig moet worden opgeladen, betekent dit dat je nog steeds bijna dagelijks je smartphone moet gebruiken.

Het verslaat een beetje het doel van een telefoonloze ervaring, omdat het gehannes tussen verschillende apparaten ook een zekere mentale inspanning vereist. Je moet vooruit plannen (bijv. "heb ik 's nachts voldoende batterijvermogen beschikbaar of niet?"). Ik kon geen natuurlijke routine vinden om de dingen gaande te houden.

Ik weet dat sommige mensen de Apple Watch 's nachts opladen, wanneer hun telefoon op hun nachtkastje ligt. Maar dit betekent dat je de stille wekker of het meldingssysteem van de Watch niet kunt gebruiken - krachtige functies wanneer je je bed deelt met een partner. (Of een van de mogelijkheden van de Watch om je slaapgewoonten te volgen, wat dat betreft.).

Andere mensen laden de Apple Watch op terwijl ze 's ochtends douchen. Tussen 30 en 60 minuten snelladen kun je de batterij tot 80% opladen. Misschien ben ik te snel of efficiënt voor het horloge, maar mijn ochtendroutine duurt minder dan 15 minuten met slechts een koude douche en een kopje koffie.

Ik heb geprobeerd twee Apple Watches te gebruiken, waarbij ik ze tussen mijn pols en de oplader wisselde. Dat maximaliseert de "horlogetijd om de pols", maar is belachelijk overbodig, omdat het nog meer apparaten, geld, abonnementen en beheer vereist. Het gaat in tegen mijn waardering voor minder is meer . Dit leidde me tot de conclusie dat misschien wel de beste smartwatch geen smartwatch is.

Conclusie

Hoe we met technologie omgaan, is fundamenteel nog steeds een menselijke beslissing, jij bepaalt wat je doet, wat vastberadenheid en discipline vereist. Mijn experiment met het telefoonloos leven diende als een confrontatie dat alles wat ik nodig had minder was, niet meer technologie om te komen waar ik echt wil zijn: in het hier en nu!